En yaygın orman karıncaları

Karıncalar en büyük eklembacaklılardan biridir. Neredeyse tüm dünyaya dağılmışlar. Tek istisnalar Antartika ve bazı uzak adalar. Toplamda, 21 modern ve 5 fosil alt familyasına bölünmüş bu tür böceklerin yaklaşık 13.000 türü vardır. Onlar sırasıyla, tropikal, subtropikal ve ılıman ormanlarda yaşayan 54 kabile ve yaklaşık 400 cinse ayrılır. En yaygın karınca türlerini düşünün.

Rusya'da yaşayan karıncalar

Karınca ailesinin yaklaşık 300 tür temsilcisi Rusya'da yaşamaktadır ve çoğu ormanlarda yaşamaktadır. Çoğu zaman siyah ve kırmızı orman karıncaları vardır.

Kırmızı karıncalar

Kırmızı karıncalar, Rus ormanlarının en tanınabilir sakinlerindendir. Her ağacın altında tam anlamıyla bulunabilen devasa karınca yuvası kubbelerini inşa eden onlar. Kırmızı orman karıncaları genellikle 10-14 mm uzunluğa ulaşan oldukça büyük bir böcektir. Rengi alt gövdede doymuş kırmızıdan göğsünde ve karnında siyah-kahverengiye kadar değişebilir.

Kırmızı orman karıncaları avcıları. Yiyeceklerinin büyük kısmı yaprak bitlerinden, böceklerden ve küçük omurgasızlardan oluşur. Ayrıca, yanlışlıkla karıncalarının topraklarını istila eden insanlara ve hayvanlara saldırabilirler. Aynı zamanda, güçlü çeneleri ile deriyi ısırır ve yaraya zehir enjekte ederler.

Kırmızı orman koruyucularının aile yapısı bu tür böceklerde yaygındır. Çalışan karıncalar, bir rahim ve damızlık içerir. İşçiler aşağıdaki işlevleri yerine getirir:

• karınca yuvası koruması;
• gençlere özen göstermek;
• Gıdaların toplanması ve çıkarılması.

Dişi sadece yavruların çoğaltılması ile uğraşır. Yavru yumurta, larva ve pupadan oluşur.

Siyah bahçe

Kara karıncalar ılıman bir ormanın başka bir tipik sakinleridir. Bazen meyve bahçeleri sevgisine bahçe denir. Genellikle bu türler, en sevdikleri bahçe alanlarında yaprak bitleri yetiştirerek ekinlere zarar vermelerine katkıda bulundukları için haşerelerin saflarına yerleştirilir.

Dıştan, siyah karıncalar kızıl saçlı vatandaşa kıyasla küçüktür. Vücutlarının maksimum uzunluğu nadiren 5 mm'ye ulaşır. Derisini koyu kahverengi, derinin siyah rengi olarak adlandırdılar ve kırmızı karıncaların aksine, vücutta aynı renkte ve tüylerle kaplanmışlar.

Bu bebekler, karıncalarını hemen yere koyup dallarının altındaki dallanmış bir hareket sistemini söküp yeryüzünü dışarı atarlar. Yukarıdan, böyle bir ev gevşek bir höyüğü andırır, ancak kazarsanız, içinde böcekler, larvalar ve yumurtalarını bulacaksınız. Genellikle bir bahçe karınca yuvası aşağıdaki yerlerde bulunabilir:

• çürümüş ağaç odunları;
• taşların altında;
• çiftlik binalarının kurulması;
• asfalt döşeli bahçe yolları.

Süt inekleri gibi dikkatle ilgilendikleri yaprak biti salgılarıyla beslenirler. Aile yapısı kırmızı orman karıncalarına benzer.

İlginç bir gerçek! Bahçe karıncaları gerçek yetiştiriciler olarak adlandırılabilir. Sadece “inekler” ine bakıyorlar - yaprak bitleri, onları yırtıcılardan koruyorlar, aynı zamanda daha verimli topraklar aramak için onları bir yerden diğerine aktarıyorlar.Kötü hava koşullarında, karıncalardaki "hayvanlarını" gizlerler.

Yeni dünya karıncaları

Amerika kıtasında yer alan Yeni Dünya ülkelerinde yaşayan karınca türleri. Ancak, bunlardan en ilginç olanını sadece birkaçı olarak değerlendireceğiz.

Yaprak Kesiciler

Yaprak kesici karıncalar ailelerinin en muhteşem temsilcileridir. Miselyumları yenen mantarları yetiştirmeye adapte oldular.

Yaprak kesicileri 5 mm ila 2 cm arasında bir uzunluğa sahiptir.Bu saçılma, faaliyetlerinin özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Gövde rengi açık kahverengi veya kırmızımsı kahverengidir. Vücudun diğer kısımlarına göre büyük bir kafa güçlü, kavisli çene benzeri kancalarla donatılmıştır. Onların yardımıyla, yaprak kesiciler tropik ağaçların yoğun, deri gibi yapraklarından parçalar kemirir. Pençeler, yeterince hızlıdır, hızlı koşmak için uyarlanmıştır. Ekstremitelerin uçlarında, böceklerin gövdeye ve dallara tırmanmasına yardımcı olan sağlam kancalar vardır.

Yaprak kesici karıncalar isimlerini aldılar, çünkü ağaçların yapraklarından küçük parçaları kemirdiler ve taçlarını sürekli bir delikli dantel haline getirdiler. İlginçtir ki, bunu hiçbir zaman açlıktan değil, holigan motiflerinden yapmazlar. Miselyum yetiştirmek için yapraklara ihtiyaçları var, o zaman onlar tarafından yiyorlar.

Yaprak kesen mantar yetiştiricileri ailesinde, büyüklük ve mesleğe göre değişen 7 kale vardır:

• askerler
• silaj
• bahçıvanlar
• inşaatçılar
• küçük işçiler
• erkek
• Rahim

Askerler çalışan karıncaların en büyüğüdür. Sadece karınca tepesinin korunması ile ilgileniyorlar. Yem makineleri ikinci en büyük gövdelidir. Miselyum için yaprak toplarlar. Bahçıvanlar miselyumlara bakarlar, bitki materyali parçalarını çiğnerler ve tükürükleriyle nemlendirirler. İnşaatçılar karınca yuvasının durumunu izler. Devam eden onarımlarla meşguller ve genişletiyorlar. Küçük işçi karıncalar genç yaşama özen gösterir. Erkekler ve dişiler sadece üreme ile ilgilenmektedir.

İlginç bir gerçek! Leafcutter tükürük, miselyumdaki patojenlerin büyümesini engellemeye yardımcı olan bir antibiyotik içerir.

Kırmızı ateş karıncaları

Kırmızılı veya ateş karıncaları da dendikleri gibi, en tehlikeli ve agresif böceklerden biridir. Amerika'da her yıl yaklaşık 3 düzine insan hatalarından ölüyor. Dıştan, bunlar kırmızımsı-kahverengi gövde rengiyle 2 ila 4 mm uzunluğunda küçük böceklerdir. Bu türün ısırıkları çok ağrılıdır ve anafilaktik şok ve ölüme kadar ciddi alerjik reaksiyonlara neden olabilir.

Vahşi doğada, karıncalarını zeminde kurarak yüzeye atılan toprağın topaklarından yüksek höyükler oluştururlar. Konutlarda ve şehir koşullarında elektrik tesisatlarına, trafik ışıklarına ve ev aletlerine tırmanıyorlar. Bazen aynı zamanda yangınların suçluları haline gelirler, yalıtım sargısını kemirirler ve gövdeleriyle kısa devreye neden olurlar.

Kırmızı karınca ailesi ve orman kızılları ailesi arasındaki temel fark, kolonideki birkaç kadındır. Bu özellik, bu tür böceklerin hızlı çoğaltılmasını ve dağıtılmasını sağlar.

Yaprak kesici karıncaların şaşırtıcı yaşamını bu videodan öğrenebilirsiniz: