Çayır güvesi - büyük zararlı potansiyeli olan sıradan olmayan bir görünüme sahip kelebek

Çayır güvesinin, adına göre, çimler ve çayırlar üzerinde uçması gerektiği anlaşılıyor. Ama hayır, doğal alanları onu etkilemiyor. Böcek, tarım arazisine yakın durmaya çalışır ve ayçiçeği, şeker pancarı, baklagiller, hububat, sebze ve kavun tarlalarını işgal eder. Çok değişkenli, hızlı üreme, uzun mesafeli göçler ve artan nüfus artışının döngüsel salgınları, çayır güvesini tarlaların ve bahçelerin en tehlikeli ve sinsi zararlılarının podyumuna koydu.

Çayır güvesi nasıl görünür?

Çayır güvesi, fireworms ailesinin tipik bir temsilcisidir. Yaşam alanı, Sovyet sonrası alanın neredeyse tüm orman-bozkır şeridini kapsıyor. Yağışın sabit olduğu ılıman ılıman bir iklime sahip en uygun bölgeler.

görünüm

Çayır güvesinin tanımı, güvelerin yakınları ile çok ortak:

• açık kahverengi veya sarı tonların sıra dışı rengi;
• kanat açıklığı 17 ila 27 mm arasında, katlandığında, bir üçgen şeklini temsil eder;
• sarı desenli gri-kahverengi tonların ön kanatları;
• paralel çizgilerle sınırlanmış koyu arka kanatlar;
• konik bir çıkıntı ile alın;
• kadınlarda ince filiform lifler ve erkeklerde tırtıklı.

Kelebeklerde, çayır güvesinin cinsel dimorfizmi vardır. Dişiler erkeklerden daha büyüktür ve kalın bir karınla ​​ayırt edilir. İkincisinde, vücut daha ince ve daha uzundur, karnındaki basınçla, sonunda bir kıl fırçası görünür, dişilerde ise bir fan gibi görünür.

Yumurtaların uzunluğu 1 mm'yi geçmez. Form uzatılmış. Sedefli sarımsı renk.
Kuluçkalık larva şeffaf sarı veya yeşilimsi renk tonu. Yaşlandıkça, renk daha doygun ve neredeyse siyah olur. Çayır güvesinin erişkin tırtıl 3.5 cm'ye kadar büyür, arka kısımda iki çizgiyi ayırt edebilirsiniz ve yanlarda dikdörtgen çizgiler bulunur. 8 çift bacak larvaya iyi hareketlilik sağlar.

Pupanın uzunluğu 12 m'dir, rengi açık kahverengidir, kelebeğin arifesinde gri renge döner. Koza genellikle toprakta bulunur ve topaklar ile örtülür. Üst kısımda, küçük bir güvenin uçacağı ağ ile hafifçe sıkılan özel bir delik vardır.

Hayatın incelikleri

Fotoğrafta, çayır güvesi, düşüncenin bile kötü niyetli bir zararlı ve toprak sahiplerinin fırtınası olduğu gerçeğine bakmayan sevgili bir yaratıktır. Prensip olarak, zarar veren kelebeğin kendisi değil, yavrularıdır. Ama önce ilk şeyler. Böcekler tırtıl aşamasında kış aylarında koza içerisine girer, bu da onları dış ortamın olumsuz etkilerinden güvenle korur.

İpucu! Kışlama larvaları düşük sıcaklıklara karşı çok dirençlidir ve hayati aktivitelerini eksi 30 ° С'da tutarlar. Bununla birlikte, ilkbaharda, onları yok edebilecek küçük donlara karşı hassas olurlar.

Kış pupate kurtulanları. İlk nesil çayır güvelerinin yılları Nisan ayının sonunda başlar. Kuzey bölgelerde, kelebeklerin ayrılma zamanları Haziran ayı başlarında görülür.Böcekler alacakaranlık ve gece saatlerinde aktiftir. Gündüzleri yeşillik altında çimlerde geçirilir. Çayır güveleri çok utangaçtır. En ufak tefek huzursuzlukta, endişe duygusu gösterir ve dağılırlar.

Yavruları yeniden üretmek için dişilerin yiyeceğe ihtiyacı vardır. Onlar için yem temeli nektardır. Ancak nüfusun gelişimini etkileyen başka bir nüans var. Çayır güvesi tırtılının ömrü boyunca beslenmede yeterli sıvı yoksa, dişi kısır olabilir veya küçük yavrular verebilir. Kuraklık böceklerin göç etmesine neden olabilir.

Yiyecek temini veya nem arayışında çayır güveleri uzun mesafeleri kapsar. Bu tür göçlere aktif denir. Ancak, güveler hava kütlelerinde hareket ettiklerinde pasif göçler de vardır. Kelebeklerin göç kabiliyeti 300-900 km'ye ulaşmaktadır.

Üreme nüansları

Eşlik eden optimum koşullar altında: gıda, nem, 20 ° C'den itibaren sıcaklık, olgun bireylerin çiftleşmeye başlar. Kural olarak, yumurtlama, kelebeğin kozayı terk etmesinden 5-7 gün sonra başlar. Dişi yapraklar, yaprakların iç tarafına, yabancı otlara, yumurtalarını daha az sıklıkta kuru artıklara veya toprağa, her biri 5-20 parçaya, fayans gibi birbirlerinin üstüne koyar. Erteleme süreci 1-2 hafta sürer.

Çayır güvesinin doğurganlığı 600 yumurtaya ulaşır ve tırtıl diyetinin kalitesi ile belirlenir. Aynı meteorolojik koşullar altında, pancar yiyen bireylerin daha üretken oldukları ortaya çıkmıştır.

27 ° C sıcaklıkta ve% 75 nemde, embriyonik gelişim 2 ila 15 gün sürer. Sıcak havalarda, termometre 30 ° C'nin üzerinde olduğunda ve nem% 45'i geçmediğinde, yumurtaların neredeyse yarısı ölür. İlk yaştaki genç bir larva alt kısımdan yaprak dokular yer ve üzerinde tuhaf pencereler oluşturur.

İlk yaştaki genç bireyler tahıl ürünlerine dokunmazlar. Eğer bir tırtıl mısır tarafından baştan çıkarılırsa, bu ölümüne neden olur. Yaşlı bireyler, üçüncü yaştan itibaren, sağlığına zarar vermeyen tahıl tüketir ve bu ürünler artık yaşam için bir tehdit oluşturmaz.

Yetişkin tırtıllar, sıradışı bir şekilde, 200 farklı bitki örtüsü türü içeren çeşitli mahsulleri yer. İşgallerinden sonra, görünür damarlı ve örümcek ağları ile örgülü iskeletlenmiş yapraklar kalır. Büyük istilalarda, kesimler de yenir. Kök bitkileri, sürgünler, meyveler zarar görür.

Çayır güve tırtılının gelişimi ve yaşamı birçok faktöre bağlıdır. İlk yaştaki larvalar için nem çok önemlidir, daha büyük yaşlarda beslenme ihtiyacı artar. Larvalar hareketlilik ile karakterize edilir. Yiyecek temini arayışı içinde kolayca 50 metreyi aşarlar, zorunlu durumlarda daha uzun mesafelere taşınırlar.

Larvaların beslenmesi yaklaşık 15-30 gün sürer. Sonra toprağa fırlarlar, bir koza örürler ve kundak yaparlar. 14-0 gün sonra, çiftleşmeye ve popülasyonu arttırmaya hazır yeni kelebekler ortaya çıkıyor. Her yıl 1 ila 4 nesil nesiller mümkündür. Son neslin larvaları kışlama için yere gider.

zararlılık

Prim kitlesel yeniden yerleşime hem yetişkinler hem de tırtıllar neden olur. Çok sayıda çayır güve sürüsü, hiçbir arının sevinemediği bal arılarına rakip olur. Kovanlardaki bal miktarı önemli ölçüde azalır.

Birinci nesil tırtıllar yol kenarlarında, kirişlerde ve orman kemerlerinde yabani otları yerler. Çayır güvesinin ikinci kuşağının kırılgan larvaları ayçiçeği, yonca, karabuğday, şeker pancarı ve diğer tarım ve orman bitkilerini enfekte eder. Haşere miktarına bağlı olarak, verim% 50 oranında azaltılabilir, hatta yok edilebilir.

İpucu! Çayır güvesinin ayçiçeği üzerindeki zararlılığı eşiği 1 kare başına 10 tırtıldır. fide aşamasında 6 yaprak kadar m. Çiçeklenme sırasında, oran kare başına 20 tırtıl kadar artar. m.Benzer bir zararlılık eşiği de şeker pancarının karakteristik özelliğidir. Sadece çiçeklenme, fakat yaprakların kapanması da dikkate alınır.

İştahsız bir iştahı olan larva, yolundaki tüm bitkileri yok eder. Hareketsizlikleri açısından çekirgelere göre aşağılık değildirler. Ayrıca, ikincisi gibi, çayır güvesinin de döngüsel olarak 10-12 yıl aralığındaki bir seri üreme salgını ile karakterize edilmesi dikkat çekicidir. Bu fenomenin nedenlerini çözmek henüz mümkün olmamıştır. Temel faktörlerden birinin iklim koşulları, çayır güvesinin kitlesel göçleri ve güneş aktivitesi olması mümkündür. İlginçtir ki, göç etme yeteneği kelebeklerin doğal düşmanlar ve paraziter bireylerden kaçınmasına yardımcı olur.

Bir güve ile nasıl başa çıkılır

Haşere kontrolü, çayır güvesi göç potansiyeli ile karmaşıktır. Tarım arazilerinde kelebeklerin ve tırtılların sayısı ve ortaya çıkışı düzenli olarak izlenir. Çayır güvesine karşı alınacak önlemler, böceklerin toplu olarak yeniden yerleştirilmesinden önce bile alınmaktadır.

Aşağıdaki aktiviteler gerçekleştirilir:

• Erken ilkbaharda kışlama tırtıllarını yok etmek için toprağın derin kazılması gerçekleştirilir.
• Çayır güvesinin ara besleme olarak kullandığı zamanında otların çıkarılması.
• Bitkilerin düzenli olarak toplanması, çukurların kazılması ve toprağın gevşetilmesi.
• Evdeki arazilerde manuel parça toplama mümkündür.

Çayır güvesinin haşere kontrolüne katkıda bulunan birçok doğal düşman vardır. Bunlara kara böcekler, biniciler, kuşlar, uğur böceği dahildir.

5-7 gün aralıklarla yumurtlama döneminde, trikogramlar serbest bırakılır. Biyolojik ürünlerden Lepidocide ve Bitoxibacillin kendilerini iyi ispatlamışlardır.

Çayır güvesine karşı kimyasal araçlar, ilk çağlardaki tırtıllara göre en büyük etkiyi verir. Yetişkinler insektisitlere karşı dirençli hale gelir. İlaçların geniş alanlara püskürtülmesi hava veya kara yoluyla gerçekleştirilir. "Decis", "Fufanon", "Phosphamide", "Karbofos" uygulayın.