Kök biti - tarımsal ve süs bitkilerinin gizli haşere zararlıları

Kök biti, bitkinin küçük köklerini etkileyen dar bir uzmanlaşmanın küçük bir zararlısıdır. Her türün yalnızca bir kültürde yaşaması yaygındır. Pancar şekerli pancarları tercih eder, Phylloxera vastatrix - vine, Pemphigus filaginis dauci, süs bitkilerinin kökleri üzerinde beyaz olan havuçta bulunur. Çeşitli parazitizm nesnelerine rağmen, kök yaprak bitlerinin görünümü ve yaşam tarzı, bunlarla başa çıkma yöntemleriyle aynıdır.

İpucu! Önceden, kök yaprak bitleri ayrı bir bağımsız toprak türü olarak sistematize edildi. Ancak, sayısız araştırma ve gözlem sonucunda, yeraltı neslinin, böceklerin bitkilerin hava kısımlarından aynı plantasyonun köklerine göçü sonucu ortaya çıktığı ortaya çıktı.

Kök yaprak bitlerinin biyolojik özellikleri

Yaprak biti türlerinin sayısı 30 bine yakındır. Hepsi küçük boyutlar, bir delici emme ağzı aparatı ve bir lezyon belirtileri ile birleştirilir.

Haşere portre

Yaprak biti gibi görünen bir neslin gelişme aşamasına bağlıdır. Yılda 10 ila 15 kuşak yavru ve bir yaşam döngüsü mümkündür, görünümleri farklıdır:

• Yumurtalar parlak siyahlıkta ovaldir.
• İlkbaharda, koloninin kurucusu yumurtadan çıkar. Kanatsızlık, kısa bacaklarda dolgun küçük bir gövde ile karakterizedir. Kafasında kısa antenler var. Süt beyazından sarı, zeytin yeşili renk. Havuç kök yaprak biti vücudun kırmızımsı bir belirti vardır.
• Kanatsız bir aseksüel bakire kurucuya çok benzer, ancak düz bir karın vardır. Oval armut şeklindeki gövdenin uzunluğu 2.6 mm'yi aşmaz, 1.4 mm genişliğe ulaşır. Renk daha sık sarı veya yeşil tonlarda. Gövde seyrek tüylerle ve balmumu ile kaplanmıştır. Kırmızı veya siyah renkli üç model göz. Bacaklar, antenler koyu kahverengi renkte göze çarpıyor. Yaz bakirelerinde, antenler beş üyelidir, aralarında 2 nadir saç görülür. Kış için kalan bireylerde bıyık 6 bölümden oluşur.
  
• İlk yaştaki larvaların büyüklüğü 1 mm'ye ulaşmıyor. Sarı veya yeşilimsi gövde uzuyor. Mumlu kaplama gridir. Dört parçalı antenin sonunda, 5 adet seta bulunur.
• Şeritler, uzunluğu 2.5 mm olan elips gövdeli kanatların varlığı ile ayırt edilir. Karakteristik gri balmumu tozlaşma ile karın sarımsı. Pençeleri altı bölümlü, anten kahverengidir.
• Normal dişiler ve erkekler kanatsızdır. Dışa larvalara benzer. Dişiler erkeklerden daha büyük, vücut rengi yeşil tonlarla doyurulur. Erkekler sarıdır.

İpucu! Kök biti sadece bitkilerde parazitlenmez, aynı zamanda ev bitkileri olan saksılarda rahat hisseder. Yaprak bitleri, vücudun sonunu taçlandıran ve salgı gruplarının sırrı olan bir balmumu ipliği demetiyle diğer zararlılardan ayırt edilebilir.

Yaşam Tarzı ve Üreme

Uçamayan dişiler toprakta kış, sebze dükkanları, yol kenarı boyunca, yabani otların köklerinde bulunur.Bireyler, olumsuz hava koşullarından 40-60 cm derinlikte sığınabilir, kışın kadınların bir metre derinlikte olduğu durumlar vardır.

Sıcaklığın başlamasıyla birlikte kadın kurucular görevlerini yerine getirmeye başlarlar. Hiçbir şeyle beslenmezler, vagabonds denilen ilk nesli larvaları kaplarlar ve hemen ölürler.

İlginç! Sonbahar kuru ve ılıksa, kanatsız kadınların ilkbahar doğurganlığı artar.

Arazi 10-12 ° C'ye kadar ısındığında bebek arabasının aktivitesi not edilir. Bazı kişiler yumurtadan çıkmanın meydana geldiği köklerin üzerinde kalır. Diğerleri yüzeye tırmanır. Kural olarak, bu, Mayıs ayının başlarında, Nisan ayının son on yılında gerçekleşir. Vagabonds çok hareketlidir ve aktif olarak yeniden yerleşime başlar. Yabani otlar genellikle beslenmenin birincil kaynağıdır. Quinoa, beyaz gazlı bez gibi.

Daha sonra, ilk çağın larvası olan böcekler, ekili bitkilere göç eder. Larvadan yetişkin kadına kadar gelişim evresi en fazla 2 hafta sürer. Uygun koşullar altında ve daha az - 8 gün.

İpucu! Kök yaprak bitlerinin yerleşmesinin ilk odakları esas olarak alanın kenarları boyunca oluşur. Zararlı böcek sayısındaki artışla enfeksiyon yaygınlaşır.

Sezon boyunca, 10-13 kuşak yavrular ortaya çıkar. Üreme zirvesi Temmuz - Ağustos aylarında gerçekleşir. Güneşli kurak havalarda, işlem eylül ve ekim aylarında devam eder. Şerit olarak adlandırılan kanatlı yaprak bitleri Ağustos'ta genellikle yüzey toprağı tabakasında görülür. Amphigonik erkek ve kadınları ürerler. Bu nesil, kavaklara uçtuğu için pratik olarak zarar vermez. Ağaçların kabuğu üzerine dökülen yumurtalar kışın ölür. Şeritlerin biyolojik zincir içindeki rolü tam olarak anlaşılmamıştır.
Normal dişiler ve erkekler Eylül ayında yumurtalarını toprakta bırakırlar. Bunlardan ertesi yıl, kurucular belirir. Bazı yumurtalar kök bitkileri üzerinde kök yaprak biti popülasyonunun yeni bir gelişme döngüsünün gerçekleştiği depoya taşınır.

Tehlikeli kök biti nedir

Kök yaprak bitleri, akrabaları gibi, bitki besinlerini de besin kaynağı olarak kullanırlar. Sadece yeraltı kısımlarını tercih ederler - lifli, ince yanal kökler. Zarar fetüsün solması ve ardından yaprakların ve bitkinin kendi kuruması ile doludur.

Özellikle durumu daha da kötüleştiren nem eksikliğidir. Kuru dönemlerde, bitkiler kolayca çürümeye maruz kalır ve topraktan kolayca çıkarılır. Zayıflamış fideler hastalıklara açık hale gelir, diğer zararlılara karşı koyamazlar.

İpucu! Pancar alanlarında verim kaybı yüzdesi yaklaşık% 5'tir. Enfekte olmuş kök bitkileri, sebze depolarında yaprak bitlerinin taşıyıcısı olur.

Enfeksiyon belirtileri

Kök biti bitinin bir kültür üzerinde aşağıdaki işaretlerle neyin parazit oluşturduğunu belirlemek

• az gelişmişlik, kök ürününün deformasyonu;
• sararma yeşillik;
• büyüme gecikmesi.

Bu tür işaretlerin varlığında ve diğer zararlıların yokluğunda, bir bitkiyi dikkatlice kazın ve kök sistemini kök yaprak bitleri için dikkatlice inceleyin.

Havuçtaki kök yaprak bitleri pancar, gül, fuşya, üzüm, soğanlı mera bitkileri ve tahıllardan çok daha az görülür. Görünüşünün nedeni genellikle yaprak bitlerini büyüten ve koruyan karıncalardır. En yaygın kök yaprak biti pancar ekinleri üzerindedir. Yaprak bitlerinin yayılması için ana faktörler arasında, enfekte olmuş toprağa ekilen, uygun olmayan ürün rotasyonu bulunur.

Kök yaprak bitleriyle nasıl baş edilir?

Zararlıların lokalizasyonu nedeniyle, bununla başa çıkmak, yaprak formundan çok daha zordur. Ancak, bu küçük bir böceği yenmenin mümkün olmadığı anlamına gelmez. Her şeyden önce, yıllık olarak değişen monokotiledon ve dikotiledon bitkilere değer. Hiçbir durumda, aynı yerde pancar ekmeyin.

Mahsul rotasyonunu gözlemlemeye ek olarak, kök yaprak bitleriyle mücadeleye yönelik önlemler aşağıdaki önlemleri içerir:

• kök bitkilerin, bitki artıklarının iyice temizlenmesi;
• sonbahar döneminde toprağın derin toparlanması;
• büyüme mevsimi boyunca bitkileri sulamak ve beslemek;
• yabani ot sahalarının daha sonra imha edilmesiyle temizlenmesi, yakılması;
• bitkileri dikerken deliklere odun külü eklemek;
• İç mekan bitkilerinde saksı dezenfekte edilir ve toprak değiştirilir.

Kök yaprak bitlerini yok etmek için biyolojik preparatlar kullanılır: Fufanon, Akarin, Boverin, Guapsin. Kullanılan daha güçlü kimyasal maddelerden bazıları “Karate”, “Sharpei”, “Fas”, “Decis”, “Inta-Vir”.