Kaz meyvesi: Bir haşere ile nasıl baş edilir

Dışarıda böceklere benzer şekilde 2.000'den fazla böcek türü, boru hatları ailesine aittir. Grubun pek çok temsilcisi, meyve çekirdekli meyve meyveleri ve nar bitkileridir. En yaygın türlerden biri Kaz meyvesidir. Yetişkinler tomurcuklar, tomurcuklar, genç sürgünler ve yumurtalıklar ile beslenir. Kitle üreme önemli ürün kayıplarına yol açar. Zararlıların kontrolünde agroteknik önlemler ve kimyasallar kullanılmaktadır.

Türlerin morfolojik tasviri

Kaz meyvesi (Rhynchites basshul), Rhinchitis cinsi (Rhynchites) boru ailesinin bir temsilcisidir. Böcek, meyve zararlıları grubuna aittir. 10 mm - Kürsü verilen büyüklüğü 4.5-6.5 mm. Gövde parlak renklidir, iki parlak renk terazisi vardır: mor altın ve yeşil, altın bakır kırmızısı. Kürsü, anten ve ekstremite pençeleri mor renktedir. Baş küçük, gözler dışbükey, oval. Başın genişliği uzunluğu aşıyor.

Kürsü silindirik, tepede genişletilmiş. Ağız organları hortum içinde bulunur. Üst dudak yoktur, maksilla yatay olarak hareket eder. Çenelerin dış kenarında bir dizi diş macunu bulunur. Kürsü üzerinde bulunan antenler uzun ve düz. 3 bölümlü bir topuz ile biten 11 bölümden oluşur.
Üst kısım açık tüylerle kaplıdır, alt kısım karanlıktır. Elytra'nın tabanı dikdörtgen, omuz tüberkülleri iyi gelişmiştir. Yan parçalar neredeyse paraleldir ve üst kısımları yuvarlanmıştır. Heykel noktalı deliklerle küçük delikli. Puanlar yuvarlak. Kalçalar kalınlaşır, bacaklarda çentik ve omurga yoktur, 4 bölümlü tarsus, tabanda kaynayan pençeler yoktur. Arka kanatlar iyi gelişti, böcekler uçuyor.

Cinsel dimorfizm

Dişiler ortaklardan belirgin şekilde daha büyüktür, doğrudan bir hortumları vardır. Kürsü, erkeklerden daha uzundur. Bu yumurtlama makinesinin özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Kadın karnının ilk bölümlerinde sarı-beyaz kıllar var. Erkeklerde, karın mor-kırmızı, parlak, tüysüzdür.

Dağıtım alanı

Isı seven türler, güney Avrupa, Orta Asya ve Kuzey Afrika'da, Kafkasya, İran ve Akdeniz'de yaygındır. Kursk'tan önce Batı ve Doğu Avrupa'da ortaya çıkar.

Yaşam Tarzı ve Üreme

Yetişkinler ağaç kabuğu çatlaklarında veya düşen yaprakların altında kış uykusuna yatarlar. Nisan ayının ortalarında, sıcak ılık hava ile uykularını bırakıyorlar. Onlar için günlük ortalama sıcaklık + 8 ° yeterlidir. Kaz tomurcukları, tomurcukları ve yaprakları beslemek için gidin. Neredeyse tamamen böbreklerin içeriğini kemirdiler. Yetişkinler elma ağaçlarının çiçeklenmesinden önce ortaya çıkarlar.

Bilgi. Kaz meyvesi, meyve ağaçlarının fideleri üzerindeki tüm bitkisel tomurcukları kısa sürede yok edebilmektedir.

üreme

Mayıs ayı sonlarında, böcekler çoğalmaya başlar. Çiftleşme meyve ağaçlarının çiçeklenme dönemine kadar zamanlanır. Yumurtaları bırakmak için dişi yeşil meyvede 2-3 mm'lik küçük bir oda kemirir. Bir adet beyaz, sulu, 1 mm'lik yumurta içine serilir. Delik bir dışkı durdurucu ile kapatılmıştır.Onlarla birlikte mantar enfeksiyonunun sporları fetüse girer. Farklı yerlerde bir meyveye birkaç yumurta konur. Dişi, fetusu gevşetmek ve erken düşmeye neden olmak için gövdeyi kemirir.

Bilgi. Büyük bir elmada dişi kaz, fetusun derisi ve kendi dışkılarıyla örtülen 30 yumurta bırakır.

Embriyonun gelişme süresi 6-8 gün sürer. Yavruların gelişimi yaklaşık bir ay sürer. Larva hafifçe kavisli, etlidir. yumuşak bir entegrasyon ile. Baş kapsülü iyi gelişmiştir. İlk güçlü dışbükey olan iki bölümden oluşan antenler. Basit gözler yok. Vücut beyaz, kafa kahverengi. Göğüs bacakları yoktur. Spiracles abdominal sternitlerde bulunur. Larva, sadece çürümüş bir meyve yiyebilir, bu nedenle yavruların bir kısmı ölür.

Son yaşa ulaşan larva, cenin kalıntılarını terk eder ve kendisini toprağa atar. 10-15 cm derinlikte bir toprak odası ve göz bebekleri düzenler. Beyaz renkte Dolly, uzunluk 6-7 mm. Bıyıklar ve ekstremiteler açıkça görülür. Bir ay sonra, genç bir kaz ortaya çıkar. Böcekler derhal toprağı terk eder ve meyve ağaçlarına tırmanır. Yapraklara, meyvelere, yeşil sürgünlere sonbaharın sonuna kadar beslenirler. Sadece don başlangıcında, kabuğun çatlaklarına gizlenirler veya kendilerini yaprakların içine gömdükleri ve enkaz birikintileri olan yakın çevre halkalarına inerler.

Bilgi. Bir kaz meyvesinin yaşam süresi 65-80 gündür.

Türlerin bir özelliği larva gelişimi geriliğidir. Hepsi birinci yılda kukla yapmıyorlar. Topraktaki beşikteki yavruların bir kısmı diapozun içine düşer. Metamorfoz, gelecek yılın yazında ortaya çıkar. Zararlı böcekler bir yıl ve iki yıl kuşağı ile karakterize edilir. Özellikle olumsuz iklim koşullarında diapozda çok sayıda larva kalır: düşük sıcaklıklar, yağış eksikliği.

zararlılık

Kaz meyvesi bir polipajdır, böcek çeşitli bahçe ağaçlarını yer. Asıl zarar elma ağaçlarına yapılıyor, ancak kayısı, kiraz, erik, şeftali, ayva da tehdit altında. Yetişkinler larvalardan daha çok zarar verir. Yetişkin kaz meyvesinden zarar gören böbrekler kahverengiye döner ve düşer. Bazen deforme olmuş yumurtalıklar onlardan gelişir. Yaprakların ısırılması, haziran-temmuz aylarında erken bozulmalarına neden olur. Yaprak dökülmesi meyvenin vejetatif gelişimini olumsuz etkiler, verim düşer. Bazı durumlarda, kayıplar% 100'e kadardır.

Böcek delikleri olan meyveler sakar hale gelir. Parçası düşer, larva veya çürük tarafından yenir. Zararlıları moniliosis sporlarını meyvelerin üzerine yaymaktadır. Bahçelerin bolca çiçeklendiği yıllarda zarar çok önemsiz gibi gözüküyor, ancak yumurtalıklar küçük bir böcekse, ağaçların verimini önemli ölçüde etkiler. Zararlılık için ekonomik eşik, yeşil koni fazında yenilen böbreklerin% 15'idir.

Haşere İlaçlama Yöntemleri

Böcekler bahçede erik, elma ağacı, kiraz, şeftali için en büyük tehlikeyi oluşturur. Zarar görmüş meyveler, rot - moniliosis ile enfekte olmaktadır. Böceklerin sayısını azaltmak, mücadelenin zamanında başlamasını sağlar. Zararlılarla etkin bir şekilde başa çıkmak için çok çeşitli yöntemler geliştirilmiştir.

Agroteknik önlemler

Zararlı böceklerin imhası için aşağıdaki önlemler önerilmektedir:

• Yakın kök çemberlerde toprağın gevşetilmesi, pupa gelişiminin önlenmesi.
• Düşmüş yaprakların ve leşlerin toplanması ve yakılması.
• Ağaçların yakınındaki arazilerin sonbaharda kazılması ve koridorların kesilmesi.
• Sandıkların ölü kabuğundan temizlenmesi, kireç çözeltisiyle beyazlama yapılması.
• Böcek tuzaklarının böcek ilacı ile muamele edilmiş saman veya düşen yapraklardan düzenlenmesi.

Mekanik yöntemler

Evdeki arazilerdeki bahçelerde, zararlılar mekanik yöntemlerle kontrol edilir:

• Yetişkinleri sallamak. Ağaçların altında bir kanvas (branda, sentetik film) yayılır veya kalkanlar serilir. Böcekleri yok etmek için çuvalla kaplı direkler kullanılır. Kumaş havlama hasarını önler. Dallara altı kez vurdular, böcekler çöplerin üzerine düşer. Toplanan zararlılar, bir kova suya atılarak imha edilir.Çalışma sabahın erken saatlerinde başlar, böcekler aktif değildir. +10 ° C'nin üzerindeki sıcaklıklarda düşmeyecekler, ancak uçacaklar. Ağaçların çiçeklenmesinden önce, her hafta 5-6 işlem yapılması tavsiye edilir. Böcekler sadece elma ağaçlarında değil diğer ağaçlarda da öldürülür.
• Erken ilkbaharda, ağacın tepesinde av kemerleri düzenlenir. Bu, kış uykusundan sonraki böceklerin böbreklere beslenmek için sürdüğü dönemdir. Kayışın tabanı, karton veya çuvaldan yapılır. Yüzeye kuruyan bir yapışkan uygulanır. Çiçeklenme başladıktan sonra avcılık kemerleri çıkarılır ve yakılır. Yöntemin eksi, faydalı böceklerin de yapışabileceğidir.

kimyasallar

Bahçeye büyük hasar veren kaz meyveleri, ağaçlara kimyasal madde vermeden yapamaz. Bitkide 8'den fazla böcek bulunursa, böcek ilacı kullanılmalıdır. Elma, armut, erik, kiraz ve diğer ağaçların kronları böcek öldürücü ilaçlarla püskürtülür: piretroidler, organofosfor bileşikleri. Önerilen ilaçlar arasında “Fufanon”, “Iskra-M”, “Intra-Ts-M”, “Fitoverm” vardır. İşleme prosedürü çiçeklenme öncesi ve tamamlandıktan sonra yapılır. Bahçeye ciddi bir hasar verdiğinde, sonbaharda dallara ve gövdelere ek püskürtme yapılır.