Çizgili nodül weevil - baklagillerin kötü niyetli bir düşmanı

Weevils ailesinin temsilcileri çoğunlukla tropik bölgelerde bulunur, ancak Rusya'da yaklaşık 5 bin tür vardır. Böceklerin ayırt edici bir özelliği, başın önünün döndüğü uzun bir kürsüdür. Weevil nodül çizgili türünün en yaygın türüdür. 3-5 mm uzunluğundaki yetişkinler baklagillerin tehlikeli zararlılarıdır, larva nodüllerden beslenir.

Türlerin morfolojik tasviri

Çizgili nodül weevil (Sitona Lineatus), Weevils'in ailesi olan Coleoptera takımına aittir. Bir imago'nun gövdesi kısa tüylerle kaplı, dikdörtgendir. Uzunluk 3-5 mm'dir. Büyük şişkin gözler ile baş. Kürsü geniş ve kısa. Anten, yumurta şeklinde bir topuz ile eklemlenmiştir. Pronotum, yuvarlak yanal kenarlarla hafifçe çapraz. Ana renk koyu, gövdesi gri ve kırmızı tüylerle kaplıdır.

Elytra hafifçe dışbükey, uzun, çıkıntılı omuz tüberkülleri ve yuvarlak bir tepe ile. Elitrada açık kahverengimsi ve açık çizgiler var. Pençeleri ve alt bacakları gri seta ile kırmızıdır.

Türler, Avrupa genelinde, Asya ve Kuzey Amerika ülkelerinde bulunan Palearctic'te yaygındır. Rusya'da, ülkenin Avrupa kesiminde ve kısmen Sibirya'da yaşıyor. Türlerin yaşam alanı yıllık baklagillerin yetiştiriciliği ile çakışmaktadır.

yaşam biçimi

Böcekler yetişkin aşamasında kış uykusuna yatar, çok yıllık baklagillerin yetiştiği yerlerde toprağa sıçrar. Mart-nisan aylarında erken uyanırlar. Günlük ortalama 7-8 ° sıcaklıkta sabit bir yüzeye çıkarlar. Göç bezelye, mercimek, yonca ve fasulye fidesi popülasyonunda başlar. + 13 ° üzerindeki sıcaklıklarda böcek uçuş yapar. Büyük bir istila ve aktif beslenmeyle, böcekler bezelye ve wikilerin sürgünlerini tamamen tahrip eder.

Bilgi. Tipik hasar - yem bitkisinin yapraklarının kenarları boyunca oval delikler kemirmek. Bilim adamları onlara “yemek yemeyi” diyorlar.

Böceklerin aktivitesi sıcak güneşli günlerde, yağmurlu ve bulutlu günlerde saklanır ve beslenmez. Alanın yerleşiminden sonra, nodül bitkileri sedanter bir yaşam sürmektedir. Dişiler daha oburdur, 3 kat daha fazla erkek yerler.

üreme

Üreme mevsimi ilkbahardan yaz başlarına kadar sürer. Böcekler yem bitkilerinde çiftleşir, sonra dişi çeşitli yerlere yumurta bırakır: baklagillerin gövdeleri ve yaprakları, bitkilerin yanındaki topraklar. Duvarın kaldığı her yerde yağmur yağar ve yere üflenir. Yumurtanın boyutu 0.2-0.3 mm, başlangıç ​​rengi sarı, yüzey pürüzsüz. Embriyo gelişimi yaklaşık bir hafta sürer. Bu süre zarfında, yumurtalar neredeyse siyah olur. Kadınların toplam doğurganlığı 2500-2800 adettir.

Bütün yumurtalar olgunlaşmaz, yüksek neme ve belirli bir sıcaklığa ihtiyaçları vardır. Kuru havalarda, duvarcılığın% 80-90'ı ölür. + 12 ° 'lik bir sıcaklıkta, embriyonun gelişimi bir ay sürer, 7 °' nin altında ve 33 ° 'nin üzerindeki bir sıcaklıkta tamamen durur. Larvaların kitlesel ortaya çıkışı baharın sonunda meydana gelir. Toprağa nüfuz ederler ve nodüller yemeye başlarlar. Nodüllerin imhası bitki ve topraktaki azot miktarını olumsuz yönde etkiler.Larva kılların gövdesi üzerinde, beyaz, bacaksız. Kafası küçük, kahverengi, şık bir kapakla.

Bilgi. Nodül bitkisi sadece baklagiller üzerinde gelişir. Larvaların gelişimi için nodüllere ve bitki köklerine ihtiyaçları vardır.

Yavruların gelişme süresi 30-40 gün sürer. Bu sırada bir larva 4-7 nodül yer. Pupaj 10-30 cm derinlikte toprakta oluşur 10-13 gün sonra genç yetişkinler ortaya çıkar. Yiyecek böcekleri, acı bakla, mercimek ve wikilerin ekinleri boyunca yayılır.

Mücadele yöntemleri

Zararlılara karşı, tarımsal ve kimyasal kontrol yöntemleri dahil olmak üzere bir dizi önlem alınmaktadır.

Agroteknik olaylar:

• tarım baklagillerini ailenin yabani bitkilerinden uzağa dikmek;
• bezelye erken ekimi;
• hasattan sonra tarlayı sürmek;
• Bitkilerin gelişimini hızlandırmak için gübre uygulaması.

kimyasallar

Çok sayıda haşere ile (m başına 10-15 yetişkin)²) alana böcek ilacı püskürtülür. Kimyasal işlem "Vanteks", "Lannat", "Zolon", "Fufanon" müstahzarları ile gerçekleştirilir. Ekimden önce, tohumlar neonikotinoid insektisitler ile kazınır.

Weevils sayısındaki bir düşüş, larvaların ve pupaların mantarlar tarafından yenilgisinden kaynaklanır. Harpalus rufipes böcekleri, Philonthus ebeninus staphilinids ve yetişkin böcekleri parazitleştiren braconids zararlıları kontrol etmede yardımcı entomofajlardır.