Güve kelebekler - bahçe zararlıları, meyve, süs bitkileri

Çırpınan kelebekler hafiflikleri ile kaygısız büyüler. Ancak, bu hava canlıları ilk bakışta göründükleri kadar zararsız değildir. Güve, zararlı zararlı ağaçlar, çalılar, bitkiler ailesinin büyük ailesinin bir temsilcisidir. Elverişli koşullar altında bazı türler, tarım ve ormancılığa ciddi zarar veren kitlesel üreme yeteneğine sahiptir.

Güvelerin özellikleri

Aynı zamanda bir anketör olan güve, genişliği 1 ila 5 cm arasında değişen dar ve zayıf bir gövde ve geniş kanatlarla ayırt edilir, ortalama olarak 3 cm ile sınırlandırılır.Renk, çoğunlukla güvenilir değildir ve böceğin habitatına tekabül eder, güvenilir maskeleme sağlar. Uçuş aktivitesinin zirvesi geceleri gerçekleşir.

İlginçtir ki, çoğu güve türünde, kadınlar kanatları zayıf geliştiği için uçmazlar. Bu gerçek genellikle zararlıların yok edilmesinde kullanılır.

Güvelerin gözleri yoktur. Mükemmel sinir sistemi ve ses dalgalarının dalgalanmalarını ve hava akış yönünü analiz eden özel bir Johnston organı tarafından yönlendirilirler. Bu beden sayesinde, kelebekler çevreyi değerlendirir ve birbirleriyle iletişim kurar.
Böceğin yapısı göz önüne alındığında, soru istemeden güvenin nasıl nefes aldığı ile ortaya çıkmaktadır. Kelebeğin yanlarında spiracles vardır. Solunduğunda hava solunum tüplerine girer ve yoğun bir dallı trakea ağı aracılığıyla tüm organlara iletilir.

Yetişkinlerin oral aparatları, sadece çiçek nektarı yiyebilecekleri şekilde tasarlanır. Sert gıda: Yaprakları, kaynaklanıyor, zayıf hortumlarını kemiremiyor.

Güve tırtıl neye benziyor

Yetişkin güvesi tarlalara zarar vermez ve hatta çiçekleri tozlaştırarak fayda sağlar. Kelebeğin dolaylı zararı, obur yavruların ortaya çıktığı yumurtaların yerleştirilmesinde yatmaktadır. Güve tırtıl aşağıdaki işaretlerle ayırt edilebilir:

• ince gövdenin uzunluğu 5-7 cm arasında değişmektedir;
• karın bacakları sadece bu tür için karakteristik: karın yedinci ve dokuzuncu bölümlerinde;
• Hareket sırasında, tırtıl vücudun orta kısmındaki bir halka gibi bükülür ve karın bacaklarını göğsünün bacaklarına hareket ettirir, daha sonra güçlenerek vücudu öne çeker, bu da toprağı ölçtüğü izlenimini verir.

Güve tırtılın karakteristik hareketi, aile adına yansıyan parmaklar (açıklık) ile mesafenin ölçülmesinde çok ortak noktadır.

İzlerin rengi farklı. Kendilerini yeşillik, ağaç kabuğu olarak gizliyorlar. Tehlike anında koruyucu bir duruş alınır: vücut, karın bacaklarının bulunduğu ve tutulduğu yüzeye açılı olarak çekilir. Bu pozisyonda, güve tırtılları kuru bir düğüm için kolayca karıştırılabilir.

Genç nesil, yılın farklı zamanlarında türe bağlı olarak yer: ilkbahar, yaz, sonbahar. Tomurcukları yerler, tomurcukları, gövdeleri, bitki yaprakları. Bunların çoğu her yerde yaşayanlardır ve yalnızca birkaçı diyeti bir kültüre sınırlar.

Kötü niyetli güveler türleri

Güve ailesinin 23.000'den fazla türü vardır. Yaklaşık 2500 BDT'de yaşamaktadır: Bunların arasında bitkilerin vejetatif ve üretken kısımlarını yiyen pek çok haşere vardır, bu sayede meyvelerin büyümesini, gelişmesini ve kalitesini bozar.

Çam güvesi

İğne yapraklı ağaçların olduğu her yerde yaşar. Çam güvesi, bu ailenin tüm temsilcileri ile aynı vücut yapısına sahiptir, rengi ayırt edilir:

• erkekler koyu kahverengi renklidir, kanatlarda küçük beyaz veya sarı renk tonları ve tabanda geniş bir üçgen bulunur;
• dişilerin kanatları sarı lekelerle paslanır;
• sarı kafalı genç bir yeşil tırtıl, büyüklüğü 3 mm'yi geçmez; büyüdükçe, beyaz boyuna çizgileri olan sarı-yeşil bir renk kazanır ve 3 cm'ye kadar büyür;
• yeşil pupa 12-14 mm uzunluğundadır, pupastasyon sonunda koyu kahverengi olur.

Çam iğnesi tırtılları beslenir, yokluğunda sedir, köknar ve ladinleri ihmal etmezler. Kuru yazlarda aktif olarak çoğalmaya başlarlar ve büyük iğne yapraklı stant alanlarını tahrip edebilirler. Zararlıların istilasından sonra ağaçlar taçlarını yitirir, zayıflar, kurur ve endüstri için değerli değildir.

Bir çam güvesi tırtıl 3,5 kg iğne yiyor.

Çiftleşme yazın başında başlar. Dişi, her birinde 4-7 adet olan 28-30 yumurta yumurtlar.

Güve koptu

Güve soyulmuş gıdada çok seçici değil ve zevkle tüm meyve ağaçlarına zarar verir. Kuşburnu, söğüt, ela, yaban mersini, huş ağacı dikkatini atlamıyor. Ne iğrenç bir görünüme benziyor:

• siyah noktalara sahip saman sarısı kanatlı erkek, açıklık 5 cm'ye ulaşır, isteyerek ışığa uçar; yıllar Eylül ayı ortasında başlar;
• kanatsız dişiler, siyah lekeli beyaz gövde; erkek uçarken, tepeye yakın ağaçlara doğru ilerler ve böbreklerin altına sarı yumurta bırakır;
• kahverengi veya sarı renkli tırtıllar nisan ayında yumurtadan çıkar ve böbreklerin etrafında yer, meyve bahçelerine zarar verir.

Soyulmuş dişi güve 200 ila 800 yumurta yumurtlayabilmektedir.

Yeşil güve

Büyük yeşil güvenin boyutu oldukça büyüktür. Kanat açıklığı 45-50 mm'dir. Taze pupated kelebekler, enine beyaz çizgili, yeşil yönünden zengindir. Yaşlandıkça, kanatların rengi kaybolur.

Çalılar ve ormanlarda Avrupa çapında yaşar. Ela ve huş ağacı tercih eder, ancak diğer yaprak döken ağaçları ihmal etmez. 25-30 mm uzunluğunda genç kahverengi tırtıl. Toprakta kışlar, kabuğun altında. İlkbaharda eski lekeleri hatırlatan kahverengi lekelerle yeşile döner.

Kuyruklu güve

Avrasya'nın batı kesiminde yaygın olarak dağıtılmaktadır. Kuyruk güvesinin kendine özgü bir özelliği vardır - arka kanatlarda küçük kuyruklar. Genç kelebek sarı-limon rengindedir, bu da çabucak kararır ve kremsi hale gelir. Koniler şeklinde karakteristik çıkıntılara sahip kahverengi tırtıllar.

Kısa yaşam döngüsü nedeniyle kuyruklu kelebek güvesinin görülmesi nadirdir. Kısa yıllar Haziran ayı sonunda başlar ve Temmuz ayı başlarında sona erer.

Bektaşi üzümü güvesi

Kuzey enlemleri hariç her yerde yaşıyor. Bektaşi üzümü güvesi, beyazdan zengin sarı tonlarına kadar değişen kanatların orijinal rengiyle ayırt edilir. Desen değişkendir ve en sık ön kanatlarda dalgalı bir çizgiyi temsil eder.

Çalı yapraklarında beslenir. Yavaşlamadan önce, tırtıl bir örümcekle bir yaprağı örterek bir örümcek ağına tutturur.

Kelebekler sadece geceleri değil, gündüzleri de aktiftir. Yılları yaz boyunca gözlenir.

Oxfin güvesi

Kelebek, büyük boyutlarda ve renkli renklerde farklı değildir. Kanat açıklığı 20–25 mm, kırmızı bordürlü, sıra dışı bir bej renkli. Kuzukulağı güvesi nemli alanları tercih eder, karabuğday bitkileri, kuzukulağı ve highlander ile beslenir.

Bir yılda iki kuşak gözüküyor.Koyu mor renkli tırtıllar, arka tarafta hafif bir çizgi var. Pupanın rengi grimsi kahverengidir.

Yonca güvesi

Geniş renk yelpazesi nedeniyle renk ve şekil çok değişkendir. Kanatların arka planı beyazdan sarıya değişir. Yılda 2 rejenerasyon vardır. Yonca güveleri çoğunlukla çayırlarda bulunur.

Çiçek güvesi

Çiçek güvesi kızamık, alıç, dikenleri ve meyve ağaçlarını etkiler. Kelebeğin ön kanatlarının rengi gri, kahverengi çizgili ve koyu lekeli kahverengidir. Pupa aşamasında kış uykusuna döner ve içinden kırmızı bir dorsal şeritli açık yeşil bir tırtıl ortaya çıkar. Kemiren yapraklar, çiçeklerdeki delikler.

Çiçek güveleri yeşilliklerin% 25'ini tahrip edebilir.

Güveler ile nasıl başa çıkılır

Güvelerin kontrolüne yönelik önlemler zararlı türüne ve enfeksiyon derecesine göre belirlenir. Mekanik yöntemler çok zahmetli fakat aynı zamanda en güvenli olanıdır:

• sabah saatlerinde yeşillikten gelen tırtıllar çöp üzerinde sallanır ve imha edilir;
• Yaz sonu ve sonbahar başında uçamayan dişilerle yumurta döşemesini önlemek için gövdelere yapışkan "av" kemerleri uygulanır; kağıt halkaları, otomobil lastik halkaları, kurumayan tutkalla yağlanmış, uçmalar için yapışkan bant olabilir; Kasım sonunda, kayışlar çıkarılır ve yakılır;
• bitkilerin altına düşen yaprakların toplanması ve imhası, içinde güve pupanın bulunduğu örümcek ağlarına dolanmış yapraklar.

Güve pupa yıkımı için agroteknik önlemler:

• toprağı sadece sonbahar döneminde değil, yaz aylarında da yakın çemberlere kazmak;
• yeryüzünün yüzey katmanlarının nisan sonuna kadar ve eylül ayının ilk on gününden itibaren gevşetilmesi;
• yosunların düzenli çıkarılması, kabuğun ölü kısımları gövdeden;
• Mart ve Ekim başında bahçe harcı ile ağaçların yıkanması.

İnsektisidal işlem, ilkbaharda çok sayıda tırtıl olması durumunda gerçekleştirilir. Püskürtme, çiçekli bitkilerden önce yapılır. Zararlıları yok etmek için Karbofos, Zologna, Neoksina, Decis, Fitoverm çözümleri kullanılmaktadır.

Güvelerin biyolojik düşmanları vardır: sürücü böcekler ve tahin uçar. Onları çekmek için ayçiçeği, yonca, dekoratif soğan ve fatselia bahçe tarlalarına ekilir.

Tematik video