Rudowłosa głowica to przyjaciel czy wróg roślin?
Błędy są w jaskrawych kolorach, ostrzegając innych przed kontaktem z owadami. Ich wydzieliny i hemolimfa zawierają toksyczną substancję kantharidynę, która powoduje poważne zatrucie, gdy dostanie się do organizmu i podrażnia skórę. Rodzina zjednoczyła ponad 7500 gatunków, podzielonych na rodzaje. Przedstawiciele rodzajów Lytta i Epicauta mają zewnętrzne podobieństwo, drugie imię chrząszczy. Dorośli żywią się zielonymi częściami roślin, a larwy niszczą kapsułki jajecznicy. Klaps rudy jest uważany za niebezpiecznego szkodnika upraw zbożowych, przemysłowych i warzywnych. Dorosłe osobniki jedzą liście i kwiaty roślin, a masowa reprodukcja niszczy je całkowicie.
Opis morfologiczny gatunku
Rudowłosa tablica (Epicauta erythrocephalata) należy do rodziny kory. Chrząszcz ma średniej wielkości 12-18 mm, ciało jest wąskie i długie. Głowa ma jasny pomarańczowo-czerwony kolor, na środku znajduje się czarny pasek. Oczy są owalne, anteny 11-segmentowe. Pronotum już elytra. Główny kolor to czarny, pośrodku jest pasek jasnych włosów. Elytra elastyczny, nie sięgający końca brzucha. Kolor jest czarny, z obwódką białą na obwodzie, wzdłuż pleców ten sam podłużny pasek. Jasne obszary tworzą włosy. Brzuch jest pokryty krótkimi siwymi włosami. W przypadku zagrożenia chrząszcze wydzielają kropelki trującego płynu ze stawów kończyn.
Obszar dystrybucji
Cyna to rudy termofilny gatunek. Owady żyją na południu Rosji i Europy (Austria, Włochy), w Kazachstanie, Azji Środkowej, Turcji i Iranie. Chrząszcze są powszechne na południowym zachodzie Syberii.
Styl życia i reprodukcja
Dorośli strażnicy są aktywni od maja do sierpnia. Trzymane są w dużych koloniach, często spotykanych na uprawach: ziemniakach, soi, lucernie i melonach. Po kryciu samice składają jaja w wilgotnej glebie. Punki wybierają miejsca, w których chowane są strąki szarańczy. Przezroczyste jaja owalne układane są w stosy. Dojrzewają przez 2-3 tygodnie, a następnie pojawiają się larwy. W pierwszym etapie są to kampodeoidy, ruchliwe triunguliny. Ciemny, z długimi nogami i ogonem. Są długie żuchwy. Triunguliny są aktywnymi drapieżnikami, wyróżniającymi się dobrze rozwiniętymi narządami czuciowymi. Przywierają do kapsułek (kokonów) szarańczy pustynnej, syberyjskiej klaczki i prusików, jedzą jajka.
W kapsułkach szarańczy triunguliny topią się i zmieniają w grubą białą larwę z krótkimi nogami i włosami na ciele. Na wolnej głowie znajdują się 3-segmentowe anteny, żuchwa z dwoma zębami. Brzuch składa się z 10 segmentów. Żywi się w sposób ciągły, topi się 3 razy i staje się grubszy i niezdarny. Larwa starszego wieku traci włosy, głowa staje się czerwonawa. Po zjedzeniu wszystkich jajek gryzie ruch z kapsułki jajecznej. Na ziemi zamienia się w fałszywą lalkę. Na tym etapie jest nieruchomy, ciało jest zakrzywione, pomalowane na pomarańczowo. W tym stanie owad łatwo cierpi na brak wilgoci i inne niekorzystne warunki.
Informacja W tym stanie fałszywa pupa może pozostać do dwóch lat zanurzona w diapauzie.
Po zimowaniu dochodzi do linienia, larwa staje się ruchoma, opuszcza glebę, tworząc komorę kukiełkową. W kołysce zmienia się w białą miękką poczwarkę. Faza trwa 2-3 tygodnie, w maju pojawiają się pierwsze osoby dorosłe. Złożony proces rozwoju czyraków o czerwonych głowach nazywa się hipermetamorfozą. Jedno pokolenie rozwija się rocznie, z powodu diapauzy, jego rozwój może trwać 2-3 lata.
Szkodniki lub pomocnicy
Największą szkodą dla roślin jest stado rudych szpul w suchych latach, zjadające całkowicie liście, kwiaty i młode gałązki. W tym samym czasie larwy narkotyków niszczą potomstwo szarańczy, zjadając wszystkie rośliny w zasięgu ręki. Te chrząszcze mają wielką zaletę. Zauważono, że masowy wygląd szpul jest związany z wcześniejszym wzrostem liczby szarańczy i prusów.
Informacja Trujące chrząszcze są niebezpieczne dla bydła i innych zwierząt. Spożywane razem z trawą powodują poważne zatrucie.
Metody walki
Tablice pomagają kontrolować liczbę szarańczy i włoskiego prusa. Zwykle korzyści owadów przewyższają możliwą szkodę. Ale w dużych ilościach rudowłosa pióropusz stanowi zagrożenie dla ogrodów warzywnych i pól. Aby go zwalczać, stosuje się metody rolnicze:
- orka jesienna;
- kontrola chwastów.
Na polu bramkowym szpulki są ręcznie zbierane i niszczone. Prace są przeprowadzane wczesnym rankiem, pamiętaj o rękawiczkach chroniących skórę. W niektórych przypadkach rośliny muszą być traktowane insektycydami.